Plaatsvervangend griffier
Ha Anka,
In de headlines van de Vereniging van Griffiers las ik dat er een intervisiegroep komt voor éénpitters. Omdat ik jaren als 1,3 pitter heb gedraaid las ik de tekst met belangstelling: ‘Een intervisiegroep speciaal voor griffiers die geen plaatsvervanger hebben met wie ze eens kunnen sparren over hun werk’. Geen plaatsvervanger, dat deel bleef bij mij hangen.
Volgens artikel 107d van de gemeentewet moet de raad een plaatsvervanger benoemen voor de griffier. In kleine gemeenten wordt dit praktisch opgelost en benoemt men een ambtenaar die interesse heeft voor het vak & de gemeenteraad. Soms is deze niet voorhanden en krijgt iemand de taak toebedeeld. Ik moet toegeven dat ik het getroffen had met mijn plaatsvervanger in Woudrichem. Ze heeft tijdens mijn
twee zwangerschappen met verve de rol van griffier overgenomen. Naast de 2 langere vervangingen heb ik nooit echt een beroep op haar durven doen. Ik wist dat ze genoeg andere taken had. De lopende zaken regelde ik samen met mijn ondersteuning. Ze was er wel bij ‘noodgevallen’, maar gelukkig heb ik haar maar weinig echt onverwachts nodig gehad.
Het werd ingewikkeld toen mijn plaatsvervanger haar functie neerlegde. Ze had andere ambtelijke ambities en werd afdelingshoofd. Bij het intern uitzetten van deze taak reageerde er niemand. Mensen die ik direct vroeg gaven aan deze taak niet erbij te willen doen. Uiteindelijk hebben we een praktische oplossing bedacht met de collega’s van de buurgemeenten. We hebben elkaar benoemd als plaatsvervanger. Zo werd ik plaatsvervangend griffier in Werkendam en Aalburg en zij in Woudrichem. We waren tenslotte toch aan het fuseren ;-).
Ik ben welbenieuwd hoe anderen met dit soort problemen omgaan. Hoe was jouw relatie met je plaatsvervanger(s)?
Groeten, Petra
Ha Buuf,
Ja, ik heb het gelezen! Het hebben van plaatsvervangers in kleine(re) gemeenten is wel een aandachtspunt. Verschillende keren ben ik in kleinere gemeenten ‘geconfronteerd’ met de praktische ambtelijke invulling van deze functie. Wij als griffiers zijn ook maar mensen van vlees en bloed, en ons kan wat overkomen. Dus die plaatsvervanger is niet alleen verplicht, maar ook een must!
Maar wat is nou handig? Om te beginnen vind ik de constructie van een vervanger uit de ambtelijke
organisatie wel praktisch, maar niet wenselijk. Het zal de eerste keer niet zijn dat die plaatsvervanger met een ‘twee petten situatie’ worstelt. Wat moet zo’n persoon in kwestie doen als de griffier en de gemeentesecretaris verschillende belangen hebben? Die plaatsvervanger komt in een onhandige en onwenselijke situatie. Voor wie kiest die plaatsvervanger dan? Ik weet het dan wel hoor…
Onder zijn of haar aanstelling staat de naam van het college. ‘Bijt niet de hand die je voedt’, zo klinkt die uitspraak toch? Daarom dus: niet wenselijk!
Een kruislingse vervanging met griffiers is een mooie oplossing, maar wel met een ‘maar’. De praktische kant tijdens raadsvergaderingen zal op basis van expertise gewoon doorgaan. Maar gevoel voor ‘coleur locale’? Hoever kan je gaan als je die raad eenvoudigweg niet (goed) kent? Kortom, de raad doet er voor zichzelf recht aan, om de plaatsvervanger formeel te regelen met als voorkeur iemand vanuit de griffie. En als die er voor éénpitters niet is, dan graag iemand uit de organisatie met een aantal gerichte uren in het contract voor de griffie/raad. Dan mag je als griffier legaal je vervanger een aantal uren claimen, bijpraten en op die functie aanspreken. Goede scheiding en – aan de voorkant duidelijkheid – komt mijn relatie met mijn plaatsvervanger alleen maar ten goede :-).
Grtz Anka
Paulides & Visser
Columns van Paulides & Visser
