De raad is aan zet!
Ha Buuf,
De publicatie in het VNG magazine van 6 maart jl. over de gemeenteraad door Thorbeckehoogleraar Geerten Boogaard, triggerde mij enorm! Hij sprak over lekenbestuur en het feit dat die raad overal over gaat. Tegelijkertijd is er een onderzoek gehouden naar de ondersteuning van diezelfde gemeenteraad. En wat blijkt o.a.?
De raad heeft behoefte aan meer ondersteuning, anders kunnen ze hun drie rollen niet naar behoren vervullen.
Nou buuf, daar heb ik eens op zitten kauwen. Dus wij als griffier adviseren een lekenbestuur, als hoogste orgaan van de gemeente. Tot zover niets nieuws, maar blijkbaar hapert op het gebied van deze ondersteuning zowel kwalitatief als kwantitatief. Dat gaat over ons! Helaas heeft een gemiddelde gemeenteraad nauwelijks een beeld bij wat men voor gemeenteraad wil zijn..
Een voorbeeld: niet elke gemeenteraad heeft zijn eigen agenda en/of zijn eigen planning. Wanneer er een onderwerp of dossier aan de orde komt waar de raad zijn drie rollen op wil en kan loslaten, hoe bepaal je wat je gaat doen als je geen inzicht hebt in je agenda? Ik geef je de kost voor gemeenteraden die het college aan zet laten. Het is niet goed of fout, maar wat zou zo’n raad bij zo’n onderzoek nu invullen als het gaat om hun ondersteuning?
Deze column is een oproep voor elke gemeenteraad dat zichzelf respecteert. Pak je rollen zelf, zet er een jaarplanning op met een Langere Termijn Agenda en bepaal welk onderwerp je wanneer, waar en hoe gaat bespreken. Met andere woorden, de raad komt hiermee aan de voorkant van het beleidsproces. En ja, daar kunnen wij als griffiers mee uit de voeten en ja, daar is expertise en menskracht voor nodig! Collega griffier van Het Hogeland noemt het in diezelfde VNG magazine: de raad is (zelf) aan zet! Mij uit het hart gegrepen.
Grtz,
Anka
Ha Anka,
Ik heb de artikelen ook gelezen in het VNG Magazine. Wat ik haalde uit het artikel met Geerten Boogaard was het citaat ‘De griffie is zo sterk als de meerderheid van de raad haar laat zijn’. Als je naar jouw punten kijk dan zit daar de crux van het probleem, maar ook die van de oplossing.
Bij het eerste punt, dat gemeenteraden nauwelijks een beeld hebben bij wat voor soort raad ze willen zijn, is volgens mij het probleem dat ze geen gemeenschappelijk beeld hebben. Raadsleden hebben vaak wel een beeld bij wat voor soort politieke partij ze horen en welke thema’s belangrijk zijn voor hun achterban. Vragen over het gemeenschappelijk belang of de rol & positie van de gemeenteraad zijn een ander soort vragen. Partijen geven hier graag hun eigen praktische of ideologische invulling aan. Daarmee wordt het antwoord vaak bepaald door de kleinste gemeenschappelijke deler.
We voeden en vragen van raadsleden om elkaar te beconcurreren op de inhoud, maar op dit soort punten moet er worden samengewerkt om vooruit te komen. En je weet dat samenwerken bestaat bij de gratie dat je een gemeenschappelijk belang hebt (en dat erkent), je elkaar vertrouwt en dat het proces goed ondersteund wordt.
Voor het ondersteunen van het proces is de griffie(r) belangrijk. Door het uitdijende takenpakket van raden is het relevant dat raadsleden deze meerwaarde ook erkennen als gemeenschappelijk belang. Griffies kunnen de raad, fractie en/of raadsleden ondersteunen en daarmee de taak lichter & overzichtelijk maken. Maar, dat moeten ze elkaar wel gunnen en die ruimte willen maken. Dus ik deel jouw conclusie met een kleine aanvulling: De raad is zelf aan zet, om een meerderheid te regelen voor goede ondersteuning en een duidelijke agenda.
Groeten, Petra
Paulides & Visser
Columns van Paulides & Visser
